به نقل از «ایسنا»

مقابله با سخت‌ترین تومورهای سرطانی پستان با اسب تروجان در ابعاد نانو

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۱۰۳۷

نانوذرات با قابلیت استتار در برابر سیستم ایمنی بدن ساخته شده که می‌تواند ویراستار ژن را به سلول‌های سرطان پستان از نوع پایه مانند برساند. درمان این نوع تومور با روش‌های مرسوم به شدت دشوار است.

به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا موفق به ساخت «نانوذرات GPS» شده‌اند که می‌توان آنها را به صورت داخل وریدی به بدن تزریق کرد تا از این طریق سلول‌های سرطانی را هدف قرار دهند و در این مسیر یک پانچ ژنتیکی را به پروتئین درگیر در رشد و انتشار تومور تحویل دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته این محققان، این فناوری می تواند روش درمانی دقیق‌تر و موفق‌تر برای مقابله با تومورهای پستان باشد، تومورهایی که درمان آنها بسیار دشوار است. نتایج این تحقیق در نشریه ACS Nano منتشر شده و محققان به دنبال ثبت اختراع مربوط به این فناوری هستند.

دیپانجان پن از محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می‌گوید: ما نانوذرات GPS ایجاد کردیم که می‌تواند سایت مورد نیاز خود را پیدا کند. این نانوذرات در آنجا – و فقط در آنجا – پروتئین‌های ویرایشگر ژن را برای جلوگیری از گسترش سلول‌های سرطانی تحویل می‌دهد. این کار دشوار بود، اما ما نشان دادیم که این سیستم برای سرطان‌های پستان از نوع پایه به خوبی عمل می‌کند.

تومور سرطان پستان از نوع پایه مانند(basal-like breast tumors)، اگرچه نسبت به سایر سرطان‌های پستان کمتر رایج است، اما به دلیل نبود سه هدف درمانی موجود در سایر انواع سرطان پستان، درمان این تومورهای پایه بسیار سخت است.

این نوع تومورها معمولاً به سرعت توسعه می یابند و سلول‌هایی را ایجاد می‌کنند که به قسمت‌های دیگر بدن سفر کرده و به تومورهای تهاجمی تبدیل می‌شوند. این روش، معروف به متاستاز، به آن سلول‌ها اجازه می‌ دهد تا سرطان‌های جدید را تخم‌ ریزی کنند.

پن افزود: متاستاز یک چالش بزرگ در درمان سرطان است، این موضوع در سرطان‌هایی مانند سرطان‌های پستان سه گانه منفی و پایه به شدت احساس می‌شود. تشخیص این سرطان دشوار است و در طی یک ماموگرافی روتین ظاهر نمی‌شود.

دانشمندان نانوذرات اسب تروجان ایجاد کردند و برای این کار از مولکول‌های اسید چرب استفاده کرده و آنها را به صورت یک حامل در آوردند تا بتواند مولکول‌های CRISPR-CAS9 را با خود حمل کند. این مولکول‌ها می‌توانند ماده ژنتیکی یک سلول را هدف قرار دهند، ژن خاصی را شناسایی کنند، یا آن را بی فایده کنند.

این نانوذرات به گونه‌ای مهندسی شده‌اند که از تحریک سیستم ایمنی بدن جلوگیری کند و بدن آن را به عنوان یک تهداد قلمداد نکند. این راهبرد استتار به موفقیت بیشتر روش درمانی کمک می‌کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: فناوري نانو سرطان پستان فناوري نانو اسپیس ایکس ناسا معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۱۰۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی

پژوهشگران ترکیبی از آنزیم‌های تولیدشده توسط گونه‌ای باکتری‌های موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی می‌توانند سلول‌های قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.

به گزارش زومیت، سلول‌های قرمز خون مانند تقریبا تمام سلول‌های بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربه‌فردی پوشیده شده‌اند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچ‌یک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار می‌گیرند.

سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آن‌ها به این سلول‌ها حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد، درحالی‌که گروه خونی O را بیشتر دریافت‌کنندگان بدون مشکل می‌پذیرند.

به دلیل این تطبیق‌پذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف می‌شود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.

تبدیل سلول‌های قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانه‌های قهوه شناسایی کردند که می‌توانست قندهای سطحی سلول‌های نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.

 همچنین برخلاف وعده‌های اولیه نگرانی‌هایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتی‌ژن‌های سلول‌های خون اهداکننده حذف می‌شد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیم‌های دیگری را در مجموعه باکتری‌های روده شناسایی کردند.

مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروه‌های خونی A و B، ساختارهای قندی با طول‌ها و چگالی‌های متفاوت روی غشای سلول‌های قرمز خون وجود دارد.

پژوهشگران برپایه پژوهش‌های گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساخته‌شده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلول‌های قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروه‌های مختلف A و B را درمعرض آن‌ها قرار دادند.

آنزیم‌ها با غلظت‌های بالای سلول‌های قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانی‌تر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنی‌ها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکان‌سنجی در کاربردهای بالینی هستند.

حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف گروه‌های خونی A و B، ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

آنزیم‌های انتخابی علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناخته‌شده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلول‌های قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلول‌های گروه خونی A به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

با‌این‌حال، پژوهشگران می‌گویند مطالعه جدید آن‌ها با شناسایی آنزیم‌هایی که انواع بیشتری از آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، به تولید خونی که با همه گروه‌های خونی سازگار باشد، کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیم‌های متفاوت) برای تبدیل ریه‌های اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاش‌ها را به‌قدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزمایی‌های پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.

سلول‌های قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزمایی‌های بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آن‌ها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر این‌طور باشد، این دستاورد می‌تواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.

یافته‌های مطالعه در مجله‌ی Nature Microbiology منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام